Bonifraterska 12. Kościół p.w. św. Jana Bożego.
Budowę kościoła rozpoczęto w 1728 r., kilka lat później kościół został poświęcony. Oprócz kościoła zbudowano budynek szpitalny ojców bonifratrów.
W czasie Powstania Warszawskiego kościół, szpital i budynki przyklasztorne stanowiły istotne punkty powstańczego oporu. Były bronione do 25 sierpnia 1944 r. przez żołnierzy batalionów "Zośka", "Parasol" i "Czata 49". 23 sierpnia kościół z klasztor zostały doszczętnie zniszczone. Pod gruzami zginęło około 300 osób.
Kościół odbudowano w latach 1950-1954. Nie uzyskano zgodny na odbudowę szpitala, na jego terenie wzniesiono osiedle mieszkaniowe.

Na ścianie kościoła tablice:
- poświęcona pamięci około 300 chorych, lekarzy i pielęgniarek ze szpitala Bonifratrów rozstrzelanych przez Niemców 30 sierpnia 1944 r.;
- poświęcona pamięci żołnierzy batalionu "Pięść" Zgrupowania AK "Radosław";
- poświęcona pamięci żołnierzy batalionu AK "Zośka";
- poświęcona pamięci żołnierzy batalionu AK "Miotła"; - poświęcona pamięci poległych, zamordowanych i zmaarłych kobiet-żołnierzy Oddziału Kobiecego Kedywu KG AK "Dysk" dowodzonego przez mjr Wandę Gertz ps. "Lena";
- poświęcona pamięci żołnierzy "Broda 53" Zgrupowania AK "Radosław" walczących w kompleksie klasztoru-szpitala powstańczego św. Jana Bożego, w tym zbrojomistrza brygady "Broda 53" Konstantego Kostkę ps. "Władek";
- poświęcona pamięci kpt. Eugeniusza Stasieckiego ps. "Piotr Pomian" z-cy dowódcy batalionu AK "Zośka" poległego w rejonie szpitala Jana Bożego 16 sierpnia;
- poświęcona pamięci poległych 18 kwietnia 1943 r. żołnierzy Oddziału Saperów Praskich AK niosącym pomoc Żydowskiej Organizacji Bojowej w czasie powstania w getcie warszawskim.