Batalion AK oznaczony symbolem "33" został zorganizowany na
przełomie 1940/1941 w 3 rejonie I obwodu Śródmieście. W momencie wybuchu Powstania batalion liczył około
350 ludzi.
W skład batalionu wchodziły:
- 1 kompania "Skiba",
- 2 kompania "Budzisz",
- 3 kompania "Wik",
- służby.
Dowódca por. Erwin Brenneisen "Bełt".
Teren działań batalionu rozciągał się łukiem przez
Aleje Jerozolimskie po stronie nieparzystej od styku z ul. Marszałkowską do placu Trzech Krzyży przez ul. Bracką i Nowy Świat.
Najważniejszym zadaniem było uniemożliwienie przemarszów Niemców przez Aleje Jerozolimskie oraz budowa i
obrona przekopu łącznikowego przez Aleje Jerozolimskie w celu zapewnienia łączności
pomiędzy obiema częściami
Śródmieścia. W rejonie przekopu batalion od początku sierpnia toczył ciężkie walki z siłami nieprzyjaciela.
Żołnierze batalionu w połowie września odbili utracony wcześniej budynek Szkoły Pożarnictwa na Nowym Świecie 6
zamykający Niemcom dostęp do placu Trzech Krzyży. W drugiej połowie września broniąc odcinka zachodniego Alej
Jerozolimskich i ul. Nowogrodzkiej żołnierze "Bełtu" zniszczyli cztery czołgi i trzy "goliaty". Swoje pozycje
utrzymali do końca Powstania.
Opis odznaki:
Krzyż równoramienny obrzeżony listewką. W centrum tarcza
z tłem w postaci muru ceglanego i wgłębną "kotwicą". Na ramionach napis BAON-BEŁT 1939 / A / K / 1944.
Oznaka posrebrzana. Mosiądz, wymiary 16x16 mm.
Bardziej szczegółowy opis historii batalionu "Bełt" znajduje się na stronie Wikipedii.