Pomimo upływu ponad 60 lat Powstanie Warszawskie 1944 r. w dalszym ciągu wywołuje żywe emocje u kolejnych pokoleń Polaków. Wśród polityków i intelektualistów toczy się spór o celowość jego wybuchu, o to czy poniesione ofiary wśród powstańców i ludności cywilnej a także przez miasto Warszawę były warte uzyskanych celów.
         Przez część okresu trwania PRL oficjalne władze starały się zatrzeć pamięć o powstaniu, później marginalizowano jego znaczenie. Po transformacji Polski z końca lat osiemdziesiątych ubiegłego wieku spór trwa nadal. Poza sferą polityczną i historyczną ma on również odzwierciedlenie w literaturze.
         Prezentowany materiał podejmuje temat Powstania Warszawskiego w literaturze pięknej i tekstach kultury. Jest on przygotowany na podstawie pracy Magisterskiej Anny Górzyńskiej złożonej w 2010 r. w Mazowieckiej Wyższej Szkole Historyczno-Humanistycznej w Łowiczu.
         Autorka nie jest naocznym świadkiem wydarzeń. Poznała je z relacji przodków, szkolnych podręczników, książek, prasy i telewizji. Fakt ten umożliwia prawdopodobnie większy obiektywizm w osadzie tamtych czasów, pozbawiony silnej dawki emocji, której do dziś doświadczają bezpośredni świadkowie wydarzeń.
         Ilustracją stwierdzenia "świat jest mały" jest fakt, że promotorem pracy magisterskiej była prof. dr hab. Halina Janaszek-Ivanickova, córka szefa sztabu powstańczego zgrupowania AK "Radosław", ppłka Wacława Janaszka ps. "Bolek".
         Zapraszam do lektury ciekawego opracowania.