Oddziały powstańcze wymaszerowały do obozu w Ożarowie a stamtąd do jenieckiego obozu przejściowego w Lamsdorf (Łambinowice k/Opola).
Ludność cywilna trafiła do obozu przejściowego w Pruszkowie. Stamtąd znaczna jej część trafiła do obozów koncentracyjnych i na roboty przymusowe w Niemczech. Pozostali zostali wywiezieni do różnych miejscowości na terenie Generalnej Guberni.
Część żołnierzy "Kedywu" ze swoim dowódcą ppłk "Radosławem" wyszła nieujawniona z ludnością cywilną aby kontynuować działalność konspiracyjną.
W Warszawie pozostały 2 uzbrojone polskie kompanie osłonowe, których zadaniem było utrzymywanie porządku w fazie realizacji postanowień kapitulacyjnych. Pozostały one w mieście do 9 października 1944 r. Potem ich żołnierze jako ostatni powstańcy wymaszerowali do niewoli.
Przez ponad 3 miesiące wymarłe miasto pozostało w rękach niemieckich. Specjalne oddziały, realizując dyrektywę Himmlera, przystąpiły do systematycznego niszczenia niepokornej stolicy podbitej Polski. Całe kwartały domów były wysadzane w powietrze, inne rabowane i palone.
Gdy w styczniu 1945 r. do Warszawy wkroczyły oddziały sowieckie i Ludowego Wojska Polskiego, miasto przypominało wymarły cmentarz.
03 października 1944 - 1 dzień po Powstaniu 
04 października 1944 - 2 dni po Powstaniu 05 października 1944 - 3 dni po Powstaniu
opracował: Maciej Janaszek-Seydlitz
Copyright © 2008 Maciej Janaszek-Seydlitz. Wszelkie prawa zastrzeżone.