Jednostkę utworzyli w końcu 1939 r.
byli oficerowie 7 pp legionowej.7 pp AK działał na zachodnich przedmieściach Warszawy jako
główna siła VIII samodzielnego rejonu Warszawskiego Okręgu AK z zadaniem zajęcia lotniska
na Okęciu w momencie wybuchu Powstania. Z tego względu pułk miał w swym składzie
bazę lotniczą "Łużyce".
Przed Powstaniem pułk osiągnął liczebność około 2.300
żołnierzy w składzie 3 batalionów, bazy lotniczej "Łużyce" i służb.
1 sierpnia 1944 pułk skoncentrował się w nakazanych regionach ,
ale dowódca pułku odwołał natarcie ze względu na zbyt wielkie siły nieprzyjaciela. Rozkaz nie dotarł do wszystkich
oddziałów, niektóre podjęły bój ponosząc duże straty, zwłaszcza w 3 batalionie i baterii "Kuba". Rozproszone oddziały
przedostały się do Puszczy Kampinoskiej, lasów Chojnowskich i na Mokotów. W drodze do Puszczy Kampinoskiej została
wzięta do niewoli i rozstrzelana w wykopie kolei radomskiej grupa 22 żołnierzy "Garłucha" .
Część żołnierzy walczyła w różnych oddziałach powstańczych.
Opis odznaki:
Tarcza pięcioboczna, obrzeżona wąską ramką. W centrum
"kotwica" między literami AK, poniżej GARŁUCH / 7 pp. Nad kotwicą łamana linia symbolizująca szczyt górski.
Całość pokryta niebieską, przezroczystą emalią, srebrzona.
Tombak, wymiary 11x19,3 mm.
Bardziej szczegółowy opis historii pułku "Garłuch" znajduje się na stronie Wikipedii.