Baza lotnicza "Łużyce"

Opis:

         "Baza" powstała w 1941 r. z kilku istniejących od 1939 r. grup zrzeszających byłych lotników. Była konspiracyjną kontynuatorką 1 pułku lotniczego Warszawa-Okęcie, podlegała Wydziałowi Wojsk Lotniczych KG AK. Przeznaczono ją do obsługi lotniska na Okęciu (po jego zdobyciu), w celu przyjęcia ewentualnej pomocy z zewnątrz drogą lotniczą. Posiadała grupę pilotów i mechaników, cztery kompanie piechoty, pluton łączności i pluton artylerii przeciwlotniczej. Taktycznie podlegała dowództwu 7 pp. "Garłuch".
         W czasie Powstania pierwszy rzut żołnierzy Bazy atakował lotnisko wraz z 7 pp. , część żołnierzy przeszła do Kampinosu. Drugi rzut walczył w batalionie "Zaremba-Piorun" i innych oddziałach Śródmieścia.

Dowódcy: ppłk Zenon Romanowski "Bończa", ppłk Franciszek Hynek "Łopian" i płk Jan Biały "Kadłub".



Opis odznaki:

         Sześciobok obrzeżony wąską ramką. W górnej części znak lotniczy - szachownica emaliowana biało-czerwona z "kotwicą" na środku. Poniżej napis: B-L (Baza Lotnicza) / ŁUŻYCE / WARSZAWA, na tle ciemnoniebieskiej emalii. Odznaka posrebrzana.
Tombak emaliowany, srebrzony, wymiary 15,4x26,6 mm.
Biały metal. <


Bardziej szczegółowy opis historii Bazy "Łóżyce" znajduje się na stronie Vademecum Powstania Warszawskiego.

redakcja: Maciej Janaszek-Seydlitz

opracowanie graficzne: Joanna Janaszek-Seydlitz