Batalion "Czata 49"

Opis:

         W 1943 w ramach Kedywu została utworzona Centrala Zaopatrzenia Terenu (CZT) podporządkowana oddziałowi V KG AK.
         Na krótko przed Powstaniem został utworzony dobrze uzbrojony oddział kadrowy, który wchłonął pojedyńcze plutony i grupy z terenu znajdujące się aktualnie w Warszawie. Przyjął on kryptonim "Czata 49".

Dowódca mjr Tadeusz Runge "Witold" cichociemny.

         Stanowiący pokaźną siłę batalion wszedł w skład zgrupowania "Radosław". Brał udział w ciężkich walkach na Woli i Starym Mieście . Na Starym Mieście poniosła "Czata 49" największe straty w wyniku bombardowań. 28 sierpnia 1944 na ul. Mławskiej 3 i następnego dnia wśród zabudowań szpitala przy ul. Zakroczymskiej zginęło kilkudziesięciu ludzi.
         W nocy z 30/31 sierpnia część batalionu podjęła próbę desantu kanałowego ze Starówki na Plac Bankowy dla stworzenia pośredniego ogniska walki między oddziałami uderzającymi ze Starówki przez ul. Bielańską, a oddziałami śródmiejskimi. Akcja nie została zakończona powodzeniem wobec braku ataku od strony Bielańskiej. Pozostali przy życiu powstańcy wycofali się do kanału i przeszli nim do Śródmieścia. Reszta żołnierzy "Czaty 49" wraz innymi grupami osłonowymi w dniu 2 września 1944 przeszła kanałami do Śródmieścia. Wraz z pozostałymi oddziałami zgrupowania "Radosław" brali udział w walkach na Czerniakowie i Mokotowie.


Opis odznaki:

         Krzyż AK, lecz tarcza poziomo żłobkowana, na niej napis CZATA 49 / WARSZAWA / 1944 / WOLA / STAWKI / MURANÓW / STARÓWKA / ŚRÓDMIEŚCIE / CZERNIAKÓW / MOKOTÓW. W centrum tarczy wypukła "kotwica" zakrywająca część napisu. Odznaka posrebrzana. Miedź, wymiary 30,3x30,3 mm.



Bardziej szczegółowy opis historii batalionu "Czata 49" znajduje się na stronie Wikipedii.

redakcja: Maciej Janaszek-Seydlitz

opracowanie graficzne: Joanna Janaszek-Seydlitz